Bağrımda yanan bir kül gibi yokluğun
Sarıp sarmalar beni, senin olan bu ruhum
Cana can katan, canı cananda olan
Ey yokluğun sahibi! Yanar tenim, biter ümidim
Tükenir bedenim kalkmaz olurum
Söndür bu içimdeki nefs ateşini
N’olur... Senin yokluğunda bırakma beni!
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta