Kara gözlerini mutlu görende
Küllenmemiş sevdan azar bağrımda
Yaralanır kalbim beni soranda
Kanlar sızar azar azar bağrımda
Aşkın ile yüreğimi yandırdın
Ne yar oldun, ne ateşi söndürdün
Beni canlı cenazeye döndğürdün
Bin dert, bin üzüntü gezer bağrımda
Sen ki bana nefis değil, nefessin
Arzusun, duygusun, nağmesin, sessin
İçerimde beslediğim hevessin
Köklerin derine uzar bağrımda.
Sayatoğlu: Yalan oldu emeller
Tomurcuk açmadan kurudu güller
Çırpınan deryalar, gölgesiz çöller
Fırtına koparır, tozar bağrımda.
Aşık Yusuf Sayatoğlu
5 Ağustos 2011, Parsippany
Kayıt Tarihi : 6.8.2011 05:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)