Bağrı yanık bir aşık
Cennet versen sevinmez
Ayın şavkı ışıldar lakin
Nur cemalin başka güzeldir
Gülüşünü görene kadar hüzünlüdür
Bütün saadeti Kalbindeki sensin
Cennet bahçesini verseler, aşık istemez
Çünkü onun yüreğinde cennet sensin
O bilmez neşeyi sevinci kahkahayı
Göğüs kafesinde yaşatır her hatırayı
Aşık bilmek istemedi sensiz yaşamayı
Ölüydü, ölüm sebebini istemedin bilmeyi
Gök kubbenin altında bir yalnız aşık
İçindeki sen, senin gibi gider mi korkusu
Sarayında yalnız ölen sultanlar gibi
Sevgili gidince gönül ülkem de yıkılır mı korkusu
Seni özledi aşık
Ama bunu içine söyledi
İçindeki yaşayan sevgilisine
Sevgili anladı sen anlamadın
Giderken beni harap eyledin
Gelirken içindeki sevgiliyi öldürdün
Gitmenden korkuyordu ama gittin
Gelmenden korkuyordu ama geldin
Ama anlamsızlığı alıp da geldin
Ey sevgili sensiz yaşanır
Ama sevgisiz yaşanmıyor
Seni aldın içimdekini aldın
Her şeyle beraber sevgiyi de aldın
Çok yol yürüdü aşık
Gittin başa döndü aşık
Geldin boşa döndün
Keşke gelmeseydin
Aşk sensiz tatlıydı
Aşık sensiz canlıydı
Gittin tat aldın
Geldin can aldın
Kayıt Tarihi : 11.3.2025 01:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!