Bağlum Tepesi Şiiri - Eyup Şahan

Bıktırdı bu şehrin tozu dumanı,
Derde derman sende Bağlum tepesi.
Temiz bir havada akşam zamanı,
Benim ferman sende Bağlum tepesi.

Çıkar yücelerde gönül eğlerim,
Yaslanır ahlata rahat ederim,
Dilim türkü söyler gönül güderim,
Söze giren sende bağlum tepesi.

Tapan çekip düzler kederi yası,
Burada silinir gönüller pası,
Bir mangal yaparım âlemin hası,
Huzur deren sende Bağlum tepesi.

Seven sevileni gönül vereni,
Bu sessiz ortamda dua dereni,
Burda iyi olur kemik veremi,
Dermen gören sende Bağlum tepesi.

Bazen içlenir de döker ağlarım,
Bazen ırmak olur coşar çağlarım,
Burda çiçek açar gönül bağlarım,
Ömür süren sende Bağlum tepesi.

Sendedir dermanım bilirim ezel,
Sor ki seviyor mu sevdiğim güzel,
Bana bir çare de gönlüme özel,
Hayal kuran sende Bağlum tepesi.

Tepeden görülür canım Ankara,
Bakar yücelerden Eyüp fukara,
Çoban kaval çalar girer efkâra,
Nağme veren sende Bağlum tepesi.

Dost Kalemler:

SIRTINI YASLAMIŞ TEPEYE DAĞA
GÖNLÜ NASIL BENZER BAHCEYE BAĞA
SENİDE BAĞRINA BASMIŞ ANKARA
TAN YERİYLE IŞIR BAĞLUM TEPESİ ______Dost Şeref

ANKARA CANIMIN İÇİ GİBİDİR
ONU ÜZENLERİN HEPSİ DELİDİR
SABRET EY ANKARA İYİ GÜN GELİR
SANA VAKIF BURDAN BAĞLUM TEPESİ __Tahsin Emek