Anam ki
Kuru ekmeği
süt eyleyip
emzirmiş bana.
Kaç kez sığınmışım
koynuna
kaç kez yıkanmışım
gözyaşlarında
Kal oğul deyince
dizlerimin dibinde
Kesmişim
kör bıcakla
göbek bağımı
Dalmışım
yoldaşlık deryasına
Yarim ki
Düşümdeki bahardır
Gülüşünde çoğalmışım
Büyülenmişim
teninin kokusundan
Mağma olmuş
yüreğim
bakışlarında
Resmini
gözbebeklerime kazımışım
Gir koynuma
Kal koynumda
deyince
suretini unutmuşum
Kavgam
vazgeçmem senden...
Kayıt Tarihi : 17.8.2007 19:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Akif Han](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/08/17/baglilik-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!