Bağlamaz Şiiri - Muhsin Özalp

Şırlayıp akan dere
Coşmazsa hiç çağlamaz
Ömürde de bir kere
Kendi düşen ağlamaz
Kendi düşen ağlamaz

Ölse yemez bayatı
Boşa öder diyeti
Zevkle harcar hayatı
Yârasını dağlamaz
Kendi düşen ağlamaz

Bağı yok bostanı yok
Söylenir destanı yok
Sırtında fistanı yok
Evi aksa loğlamaz
Kendi düşen ağlamaz

Av ayağa gelir mi?
Umut düşe kalır mı?
Kılık tavşan alır mı?
Laf hiç bir şey sağlamaz
Kendi düşen ağlamaz

Muhsin sayılı günler
Tükenmez sanır bönler
Düşünen neler anlar
Şartlar beni bağlamaz
Kendi düşen ağlamaz