Bağlamamın telleri,
sıralı perdeleri,
okşuyor gönülleri,
onun hoş nağmeleri.
Yar gelince aklıma,
çalarım ben bağlama,
inleyen nağmelerle,
seslenirim aşkıma.
Çalarken bağlamayı,
unuturum zamanı,
atarım ben gönlümden,
derdi,kederi,gamı.
Sırdaşımdır bağlama,
dertleşirim onunla,
ortak olur acıma,
sevincime,hazzıma.
Kemal Tekir
(Eğitimci,şair,yazar)
Kayıt Tarihi : 26.6.2023 17:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!