Çiçeksiz dallar gibi, kararıp duruyorsun,
Soluyor yaprakların, sararıp duruyorsun,
Herkesten kıskanıyor, dararıp duruyorsun,
Çaresiz koyma beni, bağlama kollarımı!
Alev alev tutuşur, içimdeki arzular,
Arzuna ram olmayı, ne kadarda arzular,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Muhteşem bir eser okudum gönül sayfanızdan.En yüksek puanımla saygılarımı sunuyorum.
Muhterem kardeşim, çok şahane bir şiir olmuş, Okurken haz aldım yüregini içtenlikle kutlarım.Yaradan sizinle ve sevdiklerinizle birlik olsun. Sevgi ve saygılar... Oktay Çöteli-Elazığ
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta