Bağlama Yollarımı Şiiri - Ümit Zeki Soyu ...

Çiçeksiz dallar gibi, kararıp duruyorsun,
Soluyor yaprakların, sararıp duruyorsun,
Herkesten kıskanıyor, dararıp duruyorsun,
Çaresiz koyma beni, bağlama kollarımı!

Alev alev tutuşur, içimdeki arzular,
Arzuna ram olmayı, ne kadarda arzular,
Beni sana getiren, alnımdaki yazılar,
Ters çevirme kaderi, bağlama yollarımı!

Ben hülyana dalmışken, görmedim gittiğini,
Zalimler bile etmez, şu bana ettiğini,
Belki de bilmiyorsun, beni tükettiğini,
Ne olur dik kalbine, kırdığın dallarımı!

Dünyanın hali böyle, herkes yer nasibini,
Söylesene kim bulmuş, bu dünyanın dibini,
Kuşlar bile unutmaz, yem veren sahibini,
Sen niye sormuyorsun, derbeder hallarımı?

Ümit’im devran döner, gün olur harman olur,
Ummadığın bir yürek, derdine derman olur,
Ağzından çıkan bir söz, katlime ferman olur,
Kim bilir kimler taşır, omuzda sallarımı.

Ankara – 26.01.2009