Akıl ayağımı bağlayan zincir
Bundan böyle beni bağlama gayrı
Ok vurdu sinemi acımı dindir
Bundan böyle beni bağlama gayrı
Gün oldu, gül yüze kapıldım kaldım
Zülüf deryasına destursuz daldım
Çırpınıp dalbındım dersimi aldım
Bundan böyle beni bağlama gayrı
Bir zaman Kaf Dağı mekânım oldu
Keyfiyet muhabbet gönlüme doldu
Zaman ilerledi benzimiz soldu
Bundan böyle beni bağlama gayrı
Güzelliği tekti çirkin diyemem
Sevgi Hakk vergisi inkâr edemem
Akşam kavil kurup sabah tüyemem
Bundan böyle beni bağlama gayrı
Rüyamı, gerçek mi, boynumda gördüm
Kınalı haline dünyamı verdim
Geçtiği her yola gönlümü serdim
Bundan böyle beni bağlama gayrı
Hasrete ram oldum kaderim dedim
Ferhat gibi yalçın dağları deldim
Duruldum arındım vuslata geldim
Bundan böyle beni bağlama gayrı
Muzafferî yandı ahı vahından
Bunu beklemezdi ulu şahından
Sonunda anladı kendi bahtından
Bundan böyle beni bağlama gayrı
05.12.2014
Muzaffer ŞANVER
Kayıt Tarihi : 22.9.2016 01:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!