Bağlaçlardan Vazgeçemedim Şiiri - Ahmet ...

biri senden dem vurduğunda
korku sinmeli içime
cinlerden-perilerden değil
karanlıklarda gölge diye en çok
senden ürpermeli içim

bulut yerine sen yağmur yağmalısın
şimşekler senin gazabınla çakmalı
kahrınla gürlemeli yıldırımlar
felaketler nusibetler
hatta ölümüm bile senin elinden olmalı

sen akıtmalısın pıhtı tutmayan kanımı
yeryüzü rahminden bir nurgibi doğon
........................güneşimi sen vurmalısın
koyu lacivert gecelerde
rutubet besleyen odalara
hücre diye sen hapsetmelisin

düşman yerine sırtımdan
en çok sen vurmalısın
aldatacaksa biri beni eğer
bir değil bin defa da olsa
o yine sen olmalısın

bağlaçlardan vazgeçemiyorum
içimin daralma korkusu işte bundan
sürekli bir yerlere bağlanmak isteyişim bundan
kendimi öksüz-yetim bırakmışım ama
bir türlü beladan vazgeçemeyişim işte bundan