Bağışlayın Efendim Şiiri - Adem Uysal

Çok geç kaldım biliyorum ey Nebi,
Onbeş asır önce gelmek varmış dünyaya.
Bedir, Uhut, Hendek’te sizinle birlikte,
Düşmana karşı omuz omuza,
Çarpışırdım o zaman.
Biliyorum bu imkansızın imkansızı,
Lakin gönül ferman dinlemiyor efendim.
Ne olurdu görseydim sizi dünya gözüyle,
Çok geç kaldım bağışlayın ne olur.
Onbeş asır önce yaşasaydım,
Kendimi size siper eder,etten kalkan olurdum.
Kısacası belki bir işe yarardım,
Keşke Uhutta o mübarek dişiniz kırılacağına,
Benim başım yarılsaydı.
Ya da sizin canınızı yakan o mızrak,
Tam şurama, sol göğsümün üstüne saplansaydı.
Keşke sizin zamanınızda yaşasaydım,
İslam düşmanlarıyla mücadele eder,
Müslümanlara eza cefa edenlere karşı koyardım.
Ebu Bekir, Ömer, Osman ve Aliyle birlikte,
Aynı safta namaz kılar, aynı safta düşmanla çarpışırdık.
Siz rahmet peygamberi, beşeriyyetin önderisiniz,
Ahir zaman fitneleri sardı dört bir yanımızdan,
Ahtapot misali, bırakmıyor.
Sünnet-i seniyyenizi yaşamaya çalışıyor,
Galiba onu da tam beceremiyoruz.
Ey ins cin ve melekutun peygamberi,
Ey cihan peygamberi, benim peygamberim.
Anam babam size feda olsun ey Allahın rasülü,
Sonsuz salat ve selam gönderiyor,
Hürmetlerimi arz ediyorum efendim.