bensizlikte
felakette yani
tazele kendini
tenhada
telaşsız
yüzüne yakışanı bul
ben göz yaşımı
kuruttum
çamaşırlıkta
hayatla da ödeştim
hazırım yüksüz yola çıkmaya
ufkum ateştir
yağmurlara karşın sönmeyecek
süzülüp gecede
karışacağım karanlığa
aydınlığa varmak için
kalabalık mahallemde
yanıldım
yanılacağım kadar
yeter sanırım bu kadarı da
aşkın ilk günleriydi
takvimi kimse değiştirmedi
bağışlayan
bağışlasın her birimizi
Kayıt Tarihi : 22.1.2008 22:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bir duadan sonra ne söylenir, amin...22 Ocak 2008, 22.40
yanılmayacağınız
tapteze
dipdiri
deneyimlerlerden damıtılmış ak bir gece gibi
güneşli güne!
TÜM YORUMLAR (1)