Bağışlatsaydık Şiiri - Jale Keskinkılıç

Her intihar
Yüreğime saplanan
Hançer acısı
Hiç dinmeyen.

Bir kez görmemişken
Yüzünde hüzünü
Nasıl kabul edebiliriz
Hayatının ellerinde
Tükenişini

O simsiyah gözlerin açılsaydı da
Sorsaydık
Yok muydu? Bu işin
Başka türlü çözümü
Şakağına dayadığın
Silahtan çıkan
Kurşun dursaydı da
Sorsaydık
Kim çıkarmıştı
Bu değer yargılarını

Gülümser gibi kapanmış
Dudakların açılsaydı da
Sorsaydık
Biliyor muydun?
Seni ne kadar çok sevdiğimizi
Hanım kızım
Neden kıydın diye
Ağlayan kadın
Bu kadar pahalıya mı?
Ödemeliydi hatasını

Fışkıran yaşam söndüren kan
Dursaydı da
Dayanmayı öğretseydik sana
Bağışlatsaydık
En büyük hatamızı
Anlatabilseydik
Uyguladığın yöntemin
Çözüm olmadığını
Cansın duran
Ellerin açılsaydı da
Çaresiz çırpınan
Dövünen tüm ellere
Uzansaydı
O cansız bedenin
O eski sevecen
Haline dönseydi de
İsyan etmeyi öğretseydik
Bağışlatsaydık kendimizi
Ve bir kez sorsaydın
Bin kez anlatsaydık
Yaşamam için ne çok
Neden olduğunu…

Jale KESKİNKILIÇ