|
Çok günah sürmüştüm yüzüme
Kimi görünürde kimi gizli
Bana Tanrı’ dan bahsettiler uzun süre
Söylenceler okudu ihtiyar adamlar rüyalarda
Kısa kısa dersler dökülürdü hepsinden
Basmadan geçerdim ekmek gibi
Öperdim başıma koyardım mushaf gibi
Hepsi bağışlasın beni
||
Bir balona biner giderdim uzaklara
Beni bir tanısan seni de bir balona bindirip gezdirirdim
Ben peri masallarını uzun zaman sonra öğrendim
Ezberim pek kuvvetli değildir bağışla beni
Unuttuğumda masalları bir yerlerinde
Dedemin hikayeleri ile yamarım
Masallar bağışlasın beni
|||
Beni tanısan seni de bir masalın kahramanı yapar
Beyaz atımla alırdım pencerenin önünden
Herkes bağışlasın beni
Steril sevmeler aklımı alsa da geceler boyu
Ben söylenceleri unuturum sabaha doğru
Beni tanısan unutkan olduğumu bilirdin
Not kağıdı ile dolaşmamı tembihlerdin
Unuturum, sen yine bağışla beni
IV
Beni tanısan seni koştururdum kendine doğru
Ben, seni
Kendim bildim
Sen tanısan beni, seni bilirdin
Güneşe koş belki o bağışlar bizi
V
Eski mutluluklar tamam ama
Yenileri de hakkımız
Bu yüzden paçamı ve yakamı sıklıkla silkeler
Ruh sıkıcılarını düşürürüm hayatımdan
Sen ruhumda dağ çiçeği
Seni düşürmem
Sen de düşme
Tut beni mutlu yanımdan
Eski mutluluklar bağışlasın bizi
Yenilere dokunmalı
VI
Caddelerden geçen soğuk otobüslerin
Soğuk yolcularının yüzünde arasan beni
Evrak çantaları karışmış şaşkınlara denkgelirdin
Ben kahkaha atardım, duyardın beni
Otobüslerin yanakları kızarır perona her girişlerinde
Benim de yanaklarım kızarır içime her otobüs yanaştığında
Hayat geçer, otobüs gibi
Otobüs de dünya gibi
Hepimizi hepimiz bağışlayalım
Otobüsleri kaçırmayalım en iyisi
VII
İklim değişikliklerinde eriyen buzullardaki
Yalnız boz ayıların hüzünü çökmesin dünyaya
Dünyayı herkes bağışlasın
Haber kanallarında spikerlerin
Gömlek yakalarındaki kiri görüyor musun
En çok yalan
Hangi haberin gözlerinde bağırıyor Farkediyor musun
Herkes masal anlatıyor sanki seviyor gibi
Çocuklar bağışlasın büyükleri
Masallar sevsin hepimizi
VIII
Kitap yakılan çağları nasıl hatırlar ihtiyar dünya
İnsan yangınlarını, ülke yangınlarını
Çağ yangınlarını nasıl hatırlar dünya
Ağlayarak mı yörüngesinde
Kan kusarak mı
Üzülse de
Dünya bağışlasın bizi
IX
Dünyanın kalbine kelebek konar
Kelebeğin ömrü kısacık
Kelebeğe sorsalar kelebek kimi bağışlar
Çiçek olalım
Hepimiz çiçek olalım, çiçek
Çiçekler bağışlasın hepimizi
X
Dünya kızgın
Kaşlarını çatıyor yörüngesindeki her şeye
İçi yanıyor dünyanın
Ağıdı, uzay boşluğunda yankılı
Bir sus gerekli hepimize
Bir üflenecek sur
Hepimiz hepimizi bağışlayalım
Kovmasın kainat bizi
Ümit Rona
Ümit RonaKayıt Tarihi : 21.10.2020 22:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ümit Rona](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/10/21/bagislanma-provalari-bagislanma-provalari.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!