BAĞıŞLAMAK Şiiri - Necdet Erem

Ey vefalı, gerçek dost, açtım elimi sana,
Layık olmasam bile, merhamet eyle bana.

Nefis denilen şaki, kesmiş tüm yollarımı,
Zevk ve tembellik, ile bağlamış kollarımı.

Geçmiş mezarı ekber, gelecekten ümit yok,
Gaflet yolları kesmiş, kaybedenler nede çok.

Gurur kibir, el ele, cehalet veriyor gaz,
Şu cesura cahil bak, ne namaz var ne niyaz.

Sanki cırcır böceği, gece gündüz çalar saz.
Cürmü öyle büyük ki, cehennem cezası az.

Ama Sen affın ile hep umut veriyorsun,
Cennetin kapısını, açmışta gir diyorsun.

Ben ne gafil bir kulum, hep hata ediyorum,
Bu günahkâr halimle, kurtuluş umuyorum.

Ama yok ki sığınak, rahmet kapından başka
Nefsim aldattı beni, sandım ki hayat şaka.

Bu gafil kul hak etmiş, narıcehimde yanmak,
Sana yakışır Rabbim, mücrimi bağışlamak.