ne zaman ona cetveli al gel desem
ve karşı karşıya kalsam açılmış
ufacık tombul avucuyla
daha vurmadan
acıyı kendi avucumda duyarım
ve annem olurum
beni azarlamaya hazır
kasvetli bir cumartesi öğleden sonra
çok önceleri ve hüzün dolu
acı çeken yüzüne bakıp
her ne suç işlemişsem
bağışlarım kendimi. Keşke şimdi de
o zamanki gibi
bağışlayabilsem kendimi.
Kayıt Tarihi : 13.9.2001 09:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)