Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
…
Bağışla bir kez daha öğretmenim,
Hadi yine aydınlat karanlıkları..!
Onlara ne yazılsa az, tebrikler, sevgi ve saygılar...
İşte bu şiir aldı götürdü beni çok uzaklara, deliyim ya delilikten okulun en haşarısıydım ve tabi en çok öğretmenlerden zılgıt yiyende ben olurdum...
eli öpülesi, vefakar, cefakar öğretmenlerimizin hakkı ödenir mi bilmem sen kendine düşeni ödemişsin sevgili şair, öğretmenlerimizin yaşamımızdaki değerini bilmek için akıllı olmaya gerek yok...ama nedense büyüklerimiz sadece ...sırtlarını sıvazlayıp, nasihatla geçiştiriyorlar işi...
kutlarım seni ve öğretmenini...
Güzel şiir,
Şiir i,
hissettirdiği kadar şiirdir,
Şiiri ve şairi tebrik edilir...
Yağmalandı yüreğin,
Atıldın ürperten yalnızlıklara.,
Azat ettin yüreğindeki küskün yıldızları
Sen giderken dönüşü olmayan yollara,
El salladım tüm güzel düşlere,
Yüreğimde bıraktığın boşluklarla…
Sevgili kardeşim Nevin hanım ufkumuzun sönmeyen güneşi öğretmenlerimize bu güzel duygulu şiirini izninizle tüm öğretmenlere armağan ediyorum kalemine yüreğine sağlık bu vefakarlık örneği şiirini bizlerle paylaştığınız için sonsuz teşekkür ederim bu vesile ile tüm öğretmenlerin öğretmenler gününü kutlar sevgi ve saygılar sunarım o güçlü kalemin daim olsun sevgi ve saygılarımla Allaha emanet ol selam ve dua ile Tuncay Akdeniz
İyiki vardılar iyi ki varlar ve hep varolup geleceği aydınlatırlar, tebrikler
Saygılarımla
İsli gaz lambasında
Kitabımı aydınlatan ışığımdın....VE DE HEP ÖYLE KALACAKSIN...İLKÖĞRETMEN HİÇ UNUTULMAZ.
BİZLERİ DIŞ DÜNYA İLE TANIŞTIRAN.
SEVGİLER
Nazan İzmirli
Sen hep bağışladın,
Yüreğindeki engin sevginle!
Haksızlıkları,
Yalanları,
Riyakarları.
…
Affet beni öğretmenim
Bağışlamıyorum ben en küçük yalanları
…
Bağışla bir kez daha öğretmenim,
Hadi yine aydınlat karanlıkları..!
................................................
Aydınlatsın ışığıyla karanlıkları... ışısın çocuklar... ışısın gençlik... IŞISIN YARINLAR...
Güzel ve duyarlı yürekten harika bir şiir okudum...
Öğretmeniniz H.Cahid KOÇER'in ve tüm öğretmenlerin bir günü değil, ışıklarıyla aydınlanan her günlerini kutluyorum...
Şiire ve yazan yüreğe tebrikler
Sevgim ve saygımla
Saygıdeğer Hanımefendi,
Biz öğretmenleri gururlandıran bu güzel eserinizi için sizi tebrik eder sizin nezdinizde tüm öğretmenlerin gününü kutlarım, şiirinizi tesadüfen gördüm unutulmayan meslektaşımada burdan saygılarımı sunuyorum ne mutlu ona ki sizin gibi öğrenciler yetiştirmiş
hürmetlerimle
Her öğretmenler gününde olduğu gibi bu öğretmenler gününde de sevinçle hüznü bir arada yaşıyorum;
böyle kutsal bir mesleğin bir üyesi olmaktan ve geleceğimizin güvencesi çocuklarımıza rehber olabilmekten mutluluk ve gurur duyarken,
Yarınlarda onlara kinden, riyakarlıktan uzak yaşanılası bir dünya bırakamamış olmanın üzüntüsünü yaşıyorum, töre uğruna düşleri beyaz karlara gömülen kardelenler, büyüklerinin hatalarının bedelini ödemek zorunda kalan gelincikler, boynu bükü, yüreği acılı, kimsesiz sokak çocukları ve yarınları kirletilen masum bebekleri anımsadıkça kahroluyorum…
Bu şiiri hak eden; can olmasını, insan doğup insan kalmasını becerebilen yüreği sevgi dolu, sevgili arkadaşım gibi vefakar öğrenciler yetiştiren değerli öğretmeninizi kutluyorum.
Bir öğretmen olarak , bu güzel şiiri yazan can dostumu kutluyorum, güzel şeydir anılmak, hatırlanmak, unutulmamak…bir gün öğrencilerimde umarım bana böyle güzel armağanlar verirler.
Sevgiyle …
Minnetle ve sevgiyle anıyoruz. Tebrikler güzel şiirine Sevgili Nevin. Sevgilerimi yolluyor öpüyorum o çok sevdiğim yüreğinden.
Bu şiir ile ilgili 20 tane yorum bulunmakta