Bağışla beni tanrım Şiiri - Emine Özbakır

Ya rabb'im,
Ne günah işledim de verdin bu sevdayı bu derdi
Hayat kavgası yetmezmiş gibi.
Bir kuluna muhtaç ettin,
Deliye döndürdün beni.
Anlatamadım ona kendimi, sevdiğimi...
Burnu kaf dağında, görmezki önündekini
Aldı da götürdü ruhumu, bedenimi,
Çok gördü bana bir yudum sevgiyi.
Söndürdü bütün ümitlerimi,
Zindana çevirdi günlerimi...
Haşa, tanrı gibi görür kendini,
Devede kulak kadar bile görmedi beni.
Varsa yoksa maddi değerlerdir düşüdükleri.
Ey tanrım! o kulunda, ben değil miyim? hani..
Miras koymadıysa benim babam, suç benim mi?
Kim götürmüş her şeyini,
Verirken son nefesini?
Ama ben bırakacağım ona inat
Yüreğimi ve tüm sevgimi
Haydi götürebilirse götürsün (!)
0 değer verdiği herşeylerini...
Bağışla beni yüce Allahım,
Ne olur yanlış anlama
Sanma onu sevdiğim kadar,
Seni sevmediğimi...
Ona inandığım kadar,
Sana kulluk etmediğimi

Emine Köse/Antalya