Bağışla beni kalbim! Şiiri - Nuri Can

Bağışla beni kalbim!
kanatlarından vurulmuş kuş gibiyim hayatın karlı yamaçlarında
senden başka yok sığınağım
gözlerimde dalları fırtınalarda kopmuş bir ağacın hüznü
bahtıma düşen gurbet, yüreğime sığmayan hasret
başımda gam, nemli kirpiklerle,
bir uçurum kenarına tutunmuş kalmışım.

Bağışla beni kalbim!
senden başka sığınağım yok
seni hak etmediğin haksızlıklara uğratıp,
kimseye haksızlık etmediğim için bağışla.
yalancı sevdalara gark edip,
zalimlere yol ettiğim için bağışla…
zindanlarda unuttuğum,
hep zayıftan yana taraf tuttuğum için beni bağışla…

Seni hep incittiğim, kırdığım için bağışla
dönen çarkın dişlilerine ayak uyduramadığım için
çıkar için kimseyi satmadığım için bağışla
işte huzurundayım kalbim
insan gibi yaşamaktan, insan gibi düşünmekten başka
bir şey gelmedi elimden
hayatta tuttuğum her şey düştü kırıldı...

Hep dikenli yollarda yürüdüysem,
kanadıysam, yandıysam hasret olup
acıtıldım, incitildim, itildiysem.
şimdi bir köşede bükükse boynum
sar sevgiyle yaralarımı
bağışla beni kalbim

Bağışla beni kalbim!
senden başka yok sığınağım
ezikliğim
fakirliğim
seni hep üzdüğüm için bağışla.
onurum
gururum
dürüstlüğüm için bağışla...

Temiz özüm, yaşlı gözüm, riyasız sözüm için
saflığım, hüznüm, çocuk göynüm için
çocuklarım, sevenlerim, sevmeyenlerim için
ezmediğim karıncalar
hasretini çektiğim dağlar için
cömertliğim,
mertliğim,
merhametim için bağışla…

Bağışla beni hayat, göğümdeki son yıldız
bahçemdeki çiçek, kanadı yaralı turnam
Sen de bağışla beni canım Anam,
başımın tacı, gözümün ışığı.
bu yalancı dünyada hep aldandığım, aldatmadığım için.
insan olmayanı, insan sandığım için.
dönen çarkın dişlilerine ayak uyduramayıp,
yoksul ve yalnız kaldığım için beni bağışla...

Affet beni ey kalbim!
yok başka çarem, anla
bilki, seni hiç utandırmadım
affet ki,
başı dik,
vicdanı pak,
alnı ak gezeyim gezdiğim yerde…

Tutunduğum bütün dallar kırık
damıtılmış çocuk sevgilerle yaşamak zor kalbim
başlayabilmek için yeniden şu unuttuğum hayata
Ve yer bulabilmek için gönlümün yorgun ve kederli güvercinine
bağışla beni kalbim!
budur maruzatım…

Varsın yalancılar, yalakalar tutsun yol başlarını
özlemlerimize ihanet etsin hayat
dostluklar içimizde ince bir sızı gibi kalsın…

Biz dünyaya dostuz ya,
hayatı, insanı, insan gibi seviyoruz ya! ...
yetmez mi?

bağışla beni kalbim!
budur maruzatım…

Nuri CAN
www.nurican.com