Sen,
Beyaz melek gibisin,
Sana özlem/le bakıyorum her seferinde
Hayalin benliğimi sardıkça
Kendimden uzaklaşıyorum farkına varmadan
Dalından kopmuş yaprak gibi
Fırtınaya kapılmış sürükleniyorum
Umudum savruluyor göklerde
Ne zaman seni düşünsem
Gül bahçemde kelebekler uçuyor
Bana seni müjdelercesine
Her akşam karanlık çöktüğünde
Seni düşünürüm kendi içimde,
Sabahı olmayan hüzünlü bir gecede
Sayıklasam adını uykulu gözlerle
Koynuma aldığım gece, kıskanırmı varlığını
Yada sabahı olmayan gecelerde
İçin ürperirmi dokunsam tenine
Hayalini öpsem hissedermisin? dudaklarımı
Aldırma sen benim yazdıklarıma
Yüreğim söz dinlemiyor
Bazen içine senin hayalini koyup
Platonik aşk yaşıyor kendince
Bağışla beni beyaz melek..
Kayıt Tarihi : 27.3.2012 15:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!