Bağışla Beni Şiiri - İsmail Uysal

Bağışla Beni


Daha dün baharda açan her çiçek
Göğümün en parlak yıldızı sendin
Daha dün adınla çarpardı yürek
Kıvrım kıvrım yakan tek sızı sendin

Sen ki kaç onulmaz yarayı yendin
Kaç çile ağına düşüp tukendin
Uykusuz gecemin şafağı sendin
Öksüzdüm, annemin kucağı sendin.

Şimdi bir kuyuda karanlık, soğuk
Hem üşüyor hem de korkuyorum ben
Simsiyah bir ipte kayboldu ufuk
Bir çocuk kalbine sarıldı kefen

Gözlerin göğsümün içine düştü
Öpmeyi unuttum bağışla beni
Gözlerin, göğümün içine düştü
Ölmeyi unuttum bağışla beni

Gök yarıldı sanki içine düştü
Gök yarıldı sanki içine düştün
Gök yarıldı sanki içine düştüm

Aradım yıllarca tozlu raflarda
Eskimiş kitaplar içinde seni
Yekvücut menzile varan saflarda
Dehlizler, girdaplar içinde seni

Görmedim gayrıyı, gördüğüm sendin
Her yönü kapatan kördüğüm sendin
Yorulan sabrımın durağı sendin
Evimdin, babamın ocağı sendin

Şimdi kuşlar beni tanımıyor yar
Mavi desen soluk bir renk sadece
Yıldızların bana bir bakışı var...
Artık tat vermiyor, boğuyor gece

Hasretin gözümün içine düştü
Yaş döktüm, akmıyor bağışla beni
Gözlerin, gönlümün içine düştü
Çıkmadı, çıkmıyor bağışla beni

Gök yarıldı sanki içine düştü
Gök yarıldı sanki içine düştün
Gök yarıldı sanki içine düştüm

İsmail Uysal
Kayıt Tarihi : 12.1.2023 12:43:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

İsmail Uysal