Bağışla Beni Şiiri - Şakir Kurtulmuş

duvarları yıkan derviş mi
heybesinde güneşin kırıntılarıyla gelen
karıncaların yolunu kesip de
sırtına ağır yük bindiren efsunlu bir adam
kuşların ağzından yiyeceğini alan
kimliğini gizleyip yolcunun resminde
kaplumbağaların ayak izlerinde bulduğum açlık
hep ve hiç

kim
sesimi kısmak isteyen
kırık bir sese dönüştürüp terbiye eden
can havliyle iyot kokusundan
güneşin etrafında pervane olmuş
renkleri gökkuşağında çözülen
yeniden renklendiren
tek renk

kim
sesimi parçalara bölünmüş
kelimelerle kuşları doyuran
yemleyip besleyen
kelimelerle kim

tabiatı doyuruyorsun
en küçük zerreciklerde bile
renklerle büyüyen göğün
su alıp su vereni misin

sana bakarken düştüm
seni görmek için düştüm
yorgunum. hamdolsun

tanrım
çok koştum
yorulmadım
ne çok konuştum
bağışla beni