Bağışla Beni Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Bağışla beni;
Sana amansızca gönül verdiğim için,
Gençliğime say hatamı,
Toyluğuma say.
Hışım gibi işlemiş yüreğime ateşin,
Yüreğim nasıl bilsin ne yaptığını, neylediğini?
Ne bilsin pervane, ateşin kendisini yakıp kavuracağını?
Elinden alson ölür, eline versen ölür,
Oyuncağını.

Gençliğime say hatamı,
Genç başımda esen kavakyellerine say,
İçinde sevgiler kaynayan yüreğime say,
Aldırma gençliğime; yüreğim henüz çocuk,
Karayı bilir, sevdayı bilir ama karasevdayı bilmez,
Tutunup sarıldı sevdana,
Bağışla bir körpe, bir toy yüreği
Yaratan ‘a.

Ne büyük umutlar bağlamışım ne büyük yere,
Başım kurtulmaz oldu çilelerden,
Ne gündüzümde tad, ne gecemde lezzet,
Ne beklenen yerden bir küçük rahmet,
Suç olmuş sanki yüreğime karasevdam;
Gözlerim yaş, dilim özürler içinde,
Bütün bir ömürden nasıl da zararlı çıktım
Bir günde.

Bağışla beni, seni sevdiğim için,
Senden öte şey düşünmediğim için bağışla beni,
Seni soluduğum için hava yerine,
Işık yerine seni gördüğüm için,
Sana hayran olduğum için renk zannederek,
Yangınlar belasına seni istediğim için su yerine,
Hatama karşı bir büyüklük göster, sen de,
Ömür boyu sevdim, seveceğim,
İstesen de,
İstemesen de.

(KAFES isimli Serbest Şiirler 'inden > 61-62/100)