Yeni tanışmıştık daha seninle,
Her kelimen sanki şekerdi, baldı.
Yüzüme bakarken gülen gözlerin,
Büyüledi beni, aklımı aldı.
Aşkını söylerken nede mahçuptun,
Utanırdın canım, yüzün al aldı.
Ellerin elime kenetlenmişti,
Her buluşmamızda hep öyle kaldı.
Birden bire beni aramaz oldun,
Kim girdi araya, aklını çaldı.
Böylemiydi bizim senle sözümüz,
Hani o yeminler nerede kaldı.
Meğer hastalanmış yatıyormuşsun,
Bu haber nerdeyse aklımı aldı.
Günahını aldım, bağışla beni;
Sensizlikten bende akılmı kaldı.
26 Mayıs 1997
Vahit AydemirKayıt Tarihi : 8.5.2010 16:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Vahit Aydemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/05/08/bagisla-beni-38.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!