Bağışla Beni Şiiri - Emin Zeybek

Güneş ışıkları dolarken gözüme,
Çekip gideceğim meçhul gurbete,
Bırakıp benliğimi kendi halime,
Eğer dönemezsem bağışla beni,

Zaman bir tüneldir, içi karanlık,
Kapalı tüm yollar, dönüş yok artık,
Mutlak bir inançla uzaklara bakıp,
Geri dönemezsem bağışla beni,

Ufkum öyle geniş ki buralar yetmiyor,
Daralan göğsüme, nefesler sığmıyor,
Düşünüyorum geceler boyu, uyku tutmuyor,
Rüyamda seni göremezsem bağışla beni,

Dünya çarkı dedikleri bir garip alem,
Ne dişlisi var bunun, ne de dolan bir çilem,
Hakikat sırlarda gizli, yazan sade bir kalem,
Eğer yazamazsam, bağışla beni,

Sende bilmelisin bu gerçek hayatı,
Ayırabilmelisin doğru ile yanlışı,
Bir gün hayalinde görürsen sevgimi,
Sana uzanamazsam, bağışla beni,

Ben garip biriyim, içim dışım bir değil,
Bu sahte yaşamda, duygular saf değil,
Baktım ki umut yok, simalar ten değil,
Sana umut vermişsem, bağışla beni,

Bu terkediş değildir, yalnızlığa yolculuk,
Birbirine karışıyor, sıcak ile soğuk,
Senin olsun hayaller, benim gözlerim donuk,
Parlayıp ta bakamazsam, bağışla beni,

Affet sevgilim, böyle olsun istemezdim,
Seni öylece bırakıp, yalnız gitmezdim,
Bu uğurda her şeyi ardımda bırakmazdım,
Seni bir daha aramazsam, bağışla beni,

2 Ekim 1994