Bağışla Beni Şiiri - Aliye Onur

Yalnızlığın ve sessizliğin ortasındayım yine,
Kaybolmak istiyorum, havaya karışmak
Yağmurda damla olup Marmara`da dalgalarla buluşmak
Ne olursa olsun seninle olmak istiyorum İstanbul…
Üsküdar`da sahilde yürümek,
Yerebatan`da bir dilek daha tutmak
Sultanahmet`te turistlere yol tarif etmek,
Onlara Asya ile Avrupanın gerdanını
Seni anlatmak istiyorum İstanbul…

İçim üşüyor be İstanbul…
Kadıköy`de sahilde demleme çayımı yudumlamak,
Eve dönerken vapurda martılarla simidimi paylaşmak,
Marmara`yla sohbet etmek istiyorum…

Tükeniyorum İstanbul…
Gerçekleri kabullenmeyi denemek,
Son buluşmamız üç günü hatırlamak,
Boğaza karşı yemek yiyip
Kızkulesinin hikayesini anlattığımızı hayal etmek…
Topkapı Sarayı`nda tarihinin kanıtları,
Kapalı Çarsı, Ayasofya, Yerebatan Sarnıcı,
Beşiktaş, Dolmabahçe Sarayı derken,
Çemberlitaş`ta nargile ile
Hasret giderdiğimiz günü düşünmek…
O günlerin hayallerde ve resimlerde kalmadığına
İnanmak istiyorum İstanbul…

Kırgınmısın bana İstanbul…
Biliyorum iki yıl dolunca sana dönecek,
Kavuşmamızı Kız kulesi`nde kutlayacaktık
Ne yaptım ne ettiysem olmadı o günü yaşayamadık
Bağışla beni İstanbul…
Ancak anladım ki sensiz hayat hayat olmayacak
İçim daha cok acıyacak, yüreğim daha cok kanayacak…
Zaman hiç geçmeyecek, geceler uzadıkça uzayacak,
Gözlerim kanla dolu, yakında kan damlaları akacak…
Biliyorum ki İstanbul!
Senin koynunda uyumadan,
Ölmek bile huzur vermeyecek…