Bağışla Şiiri - Erdem Gümüş 2

BAĞIŞLA

Şirin gibi çağırdın, yâr bunun farkındaydım
Ferhat gibi dağları, delemedim bağışla.
Elim kolum bağlıydı, feleğin çarkındaydım
El kapattı yolları, gelemedim bağışla.

Bilirim yüreğini, karaları bağladın,
Boz bulanık sel gibi, sevdamıza çağladın,
Göze battı kirpiğin, hüngür hüngür ağladın,
Gamzelerde yaşını, silemedim bağışla.

Ne elele tutuştuk, ne de gözgöze baktık,
Sevdanın kemendini, biz bize gizli taktık,
Yeşilırmak misali, ayrı mezraya aktık,
Bu sevdanın bendine, dolamadım bağışla.

Oturmadık diz dize, onca seneler geçti,
Sevdanın takviminden, sanırım vuslat uçtu,
Tükettik nakdi ömrü, ah! ne fırsatlar kaçtı,
Ben bu aşkın kadrini, bilemedim bağışla.

Sen de esir bir kuştun, güya altın kafeste,
Uçamadın sevdaya, yâr aheste aheste,
Sunamadım vuslatı, ben sana son nefeste,
Sevdanın merhemini, çalamadım bağışla.

Bir bilene sorsaydım, keşke ilk ben bulsaydım,
O mahsuni gönlünün, ilk sahibi olsaydım,
Yâr seninle ağlayıp, yâr seninle gülseydim,
Gözlerine bakarak, gülemedim bağışla.

Çok beklettim yâr seni, gözlerin yolda kaldı,
Umutların kırıldı, sıtkın da çok daraldı,
Belki de isyan ettin, belki sevgin azaldı,
Turnalarla selamı, salamadım bağışla.

Kul Figani hep seni, sol yanında taşıdı,
Sen sanmaki sevdası, hayal idi düş idi
Vuslâtın ikliminde, dört mevsimim kış idi,
Kar kapattı yolları, bulamadım bağışla.

Kul Figani ( Erdem GÜMÜŞ)

06.10.2016
İzmir