Bağışla Şiiri - Zeynep Beşen

Avuçlarıma ölü kuşlar düştü
gökten soğudum bu gece.
toprak gülünce,
ağaçlar büyür derler
toprağım güldükçe yokluğun içimde katran oldu durdu
ey göğü mavzer le yen Leyla
sözlerinden kerpiç duvarlar ördüm
bir yağmuruna bakar
yıkılmam.
terkisine vurduğum özlemler olsun da
sen düş yanıma
özledim demem de mi yetmiyor sana.
bir gün sev de gel yanıma
öte git diyen aklımı vururum
adına Leyla dedi isem
bu kavuşmaktır
adına adınla hitap etme lütuf unu bana bağışla
bağışla bana.
bir sarılmak nelere kadir olur anlatırım sana.
Bak adını andım da nasıl geçti dünyalık yaralarım
hala mı susuyorsun.
seni seviyorum..
şairinde dediği gibi
tekrarı yok bu düzenin
tekrarı yok sevgimin hala olduğu yerde
ilk hali ile sevmeler büyütmekte.
bak diyorum sana hala inanmıyorsun ama
geceden başlayıp gündüzü getiriyor sun bize
sevmenin gücünü hafife alma.
gel devran dönmeden
buluştur adını adıma.