her zaman yürüdüğümüz,
dar,
karanlık
ve alabildiğine biz kokan bu sokağı
bu gece bensiz yürüdün;
bağışla.
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




pişmanlığınızla gel gitler yaşamışsınız önemli olan bunun farkında olmaktır ayrıca birlikteyken bile içinizde hep karamsarlık ve hüzün hissettim siz kendiniz bağışlayabiliyormusunuz? yüreğinize sağlık...
İkinci tekil şahıs şiirlerini ('sen'li şiirleri) genellikle sevmem ama bu etkileyici bir şiirdi...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta