Bağışla Şiiri - Tamer Arabacı

Sevda şeyinin en gereksiz vücut bulduğu bir yalanım.
Üzgünüm, sebebi latif nihayeti ben olduğum için.
Olmadı! Alamadım beni senden, kurtaramadım.
Özür dilerim; seni sevip sana aşık olduğum için.

Hayatında gereksizliğim bilsem de kaçamadım.
Allah’ım biliyor. O kadar güzeldi ki gözlerin!
Sen gülümserdin ve bakışların, karşı koyamazdım.
Ne olur affet! Sana aşkımı anlattığım için.

Gönül alanı dediğin nedir ki sadece oyun bahçesi
Güzel olan sendin, elbet ilgi görüp sevilecektin.
Aşk dediğin duygusal zafiyet; yok değil mi bahanesi?
Zaten haddimi de bildirdin, efsane oldu gidişin.

Hakkım yok sitem etmeye,
Bu cendereye düşmemeliydim.
Onca işlemişken içime
Ölsem sevmemeliydim.
Bir düş gördüm ben.
Belki ilk defa hissettim.
İlk defa mutluluğa
Bu kadar yakından geçtim.
Sarhoşluğu diyelim,
Güzelliğinin karşı koyulmaz etkisi.
En karanlığında gecelerin
Bir rüya gördüm ben.
Gerçek olamayacak kadar güzel
Basiretim bağlandı,
Ve ben alabildiğine sevdim.
Lütfen bağışla!
Yerim olmadığı halde
Mutluluk resmine girdiğim için.
Ve affet aşkı sende aradığım için.