Bağırışlar ertesi Şiiri - Orhan Hatıl

suskunluğun konmuş alnıma
perdeleri yanmış gecenin
çırılçıplak ruhlarımız
azalırken sonbahar
lirikliği yok olmuş sarmaşık bahçelerinin
anılara ait tüm görüntüler bulanık

kumdan kululer gerçek oldu bağrımıza
sabretmekse hayal
bir ülkenin trajik sonlarında ellerim
borçlu ve endişeli gözlerim

bağırışların ertesi
gözlerinin parlaklığı söndü yavaşca
manaya madde karıştı tatsız çorbalarımızda
sabahı bekleyen olmadık
bizim gizli gündüzlerimiz vardı
bağırışlarımızın ertesinde