Dikenli çalılar yolduk yolumuza
Bağırırdık,dilimizde boğuldu sesimiz
Yokluğa yıkıldık kaçmaklıydık
Silkinmeden denizde yoğrulduk
Bilinmeyen bir yerden, habersiz
Martılar henüz dönmüştü...
Ve benliğimizi rüzgara mıhladığımızda
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta