Bağıra bağıra üzüldüm Şiiri - Oktay Avcu

Param yoktu
ağladım
Odun alacaktım eve
Evde soba vardı
Soba var diye sevindim
Odun yoktu
Çocuklar üşüdü
ben ağladım
Eşim sustu
ben ağladım
Hepsi gözlerime baktı
Bu nasıl bir ağlamak
Derinden ve içten
Sessizce
kimseye duyurmadan
Desemmi acaba
Sen üzüldün
ben ağladım
Ben küstüm hayata
Paran yoktu
sen sustun
ben ağladım
Yoksuldun
Ama neden suskundun
Ben böyleyim
Her çaresizliğe
hıçkıra hıçkıra
Susa susa ağlarım
Öle öle ağlarım
Gözlerim dolar yokluğa
Yoksulluğa
Sen gidersin ağlarım
Sen gelirsin
yine ağlarım
Mersin'in
portakal kokusunda üşüyorum
Desemmi acaba
Sevmedin
çok ağladım
Sevdiğindede ağladım.
Kanadı kırık kuş gibiyim bu mevsim
Ekmek bulduğumda sevindim
Ekmek alamayanlarda varya
Hep ağlamak olmaz
Bağıra bağıra üzüldüm.