Bağında Aşkın Şiiri - Recep Yıldız

Ben seni sevdim, ben seni bildim, ben seni gördüm, cümle cihânda
Bir seni bildim ey gül-i rânâ, cümle cihânı bildiğim ânda

Derler uzaktır âşıka ferdâ, aşkın elinden yok medet aslâ
Ben ne bilirdim, can mı verirmiş, kaç nice âşık, aşka temasla...

Anladım artık gelmeyeceksin, belki o yerden dönmeyeceksin
Kalbime bir köz koydu bu sevdâ, öyle ateşsin, sönmeyeceksin

Bir bağa girdim, bağda üzüm yok; gel dedi bağban, bağda gözüm yok
Böyle imiş aşk, anladım ammâ; gel diyemem ben, anla, yüzüm yok

Aşka yalan der bir sürü nâdân: 'aşkın elinden hangisi şâdân? '
Kendini sevmiş böyle diyen tek, bıkmış usanmış cevr u cefâdan

Âşıka her söz, her bakış âh mı; aşka boyanmış gönlü siyah mı?
Aşkın Edîbî, bir gülü varmış; sen de diken ol, suç mu günah mı!

müfteilâtün / müfteilâtün / müfteilâtün / müfteilâtün