Bağımsızlık şiiri (birinci)

Bağımsızlık şiiri (birinci)

bir bilgelikle sigara yakıyor,
öyle bir içiyor ki,
sanki dumanıyla bir şeyler
anlatacakmış gibi.
sanki duman
bir kederi bastıracakmış gibi.

ne kadar ayrı düşmüşüz
bir baksana.
aramızda dağları bırak
evrenler var.
senin mutlulukların,
kederini bile saklaya bilecek
gülüşün,
benimse şiirlerim var,
dindirmeyen ama
içimi döktüğüm.

renklere olan aşkına aşığım,
sen kırmızıydın,
bense kırmızıyı göremezdim.
son baharda sen sıcaktın,
bense kaybettiklerimle
yetinemezdim,
hep geride bıraktıklarıma
şiir yazarak geçirdim
yağmurlu günleri.
son baharı sevemedim.

kaldırım serçeleri,
jartiyerli kadınlar,
sigara dumanına bulanmış
boyalı dudaklar,
alımlı,
ürkekler,
kaşları güzel olanlar,
güzellik dolu dolu.
hepsini es geçip sana yazmaksa
bir başka güzellik.

ama yoruldum ki ben,
ama çok fena yoruldum.
vazgeçmem gerek,
papatya güzelim.
vazgeçmem gerek.

bağımlılık yapmadan,
kurtulmam gerek senden.
sana yazılan şiirlerden,
resimlerinden,
ikinci yenilerden,
gerçekçilerden,
kırmızıdan,
seni hatırlatacak ne varsa,
nelerden vazgeçmem gerekiyorsa
işte.

ben sana "siz" desem,
tanımazlıktan gelsem,
sadece şiirlerde
bir olsak,
şiirlerde
kalsa
senle ben?

Elcan Bayram
(Mart 14, 2014)