Bağımsızlık Meşalesi Şiiri - Gökçe Sam

Milletlerin uğruna savaştığı bir his var, gökyüzünde, bugünlerde…
Uzaktan parıldayan bir coşku!
Ve görünüyor ki izin vermeyecek bu dipdiri his, dolu dolu
Destursuz gelecek, hissiz bir dalalete…

Ağlamaklı çadırlara isabet eden kurşunlar,
Dayanmak için kanat çırpan kuşlar
Karış karış düşman, ayak sesleri,
Bir takvim yaprağı daha umutla kopar...

Bir arayış var savaş meydanlarında,
Bir amaç, ışıkları yaktıracak hayata
Ne gökyüzünden, ne ağaçlardan var bir delalet
Bir kaçış yolu görünmeyecek mi,
Şu nam salmış gamdan uzağa?

O ki bağımsızlıktır,
Ekmeğe, suya ihtiyacın ruh bulmuş hali,
İnsanın içinde bir yaşama umudu bırakandır!
Bir karahindiba, bağımsızsa dünyayla paylaşır yapraklarını,
Onun verdiği güven olmasa, nerede kış uykuları?
Onun verdiği huzurla okunur, bu ülkenin milli marşı!

Bağımsızlık adına gümbürder meydanlar,
Atlar bu millet için koşar dörtnala.
Bu cepheye kadın eliyle taşınır mermiler,
Onun eli değdikçe yaklaşır zafer, Türk'ün kapısına!

Bir asker, kapılırsa korkuya,
Bilir ki göğün yıldızları kalbine dolacak,
Ay alıp onu, göklere çıkaracak,
Düşmanın her bir kurşunundan koruyacak!

Ve bu bayrak, bir kefen değil,
Sarıp sarmalayan bir anne kucağı olmak isteyecek!
Bir bağımsızlık meşalesi kavuşacak ellerine,
Ve bir türkü tutturacak düşmana karşı,
Dünyayı döndüreni, o bağımsızlığı,
Asker, el emeğinin mahsülüyle kazanacak!

Bir ülke, onun için savaşıyor mudur şimdi,
Onun adı bağımsızlık!
Bu millet, şehitlerine minnettar kalacak,
Bir anne, onlar sayesinde ocağına yemek koyacak.
Onun adı bağımsızlık!
Her tutsak, onu gördüğünde yeniden nefes alacak!
Onun meşalesiyle yollarımız aydınlanacak,
Onun adı bağımsızlık!