Sarmışken afakını yurdumun kara bulut
Çıkamamışken canımız, kesilmez Hakk'tan umut.
Ağlıyordu bütün yurt! Ağlıyordu al bayrak!
Genç-ihtiyar, kadın-kız solmuştu yaprak yaprak.
Öksüz, sefil kalmıştı ocağında yavrular,
Sırtımızdan vurmuştu bizi, kahpe düşmanlar.
Kızgın bir aslan gibi kükredi her bir nefer;
Namlular temizlendi, parlatıldı süngüler.
'Vurun bre! ' der çavuş, 'ecdadım zafer bekler!
Vatan elden gitmeden gövdeni eyle siper.
Bağımsızlık yürekte kızgın sel gibi çağlar,
Allah! Allah! Sesiyle, inler vadiler, dağlar.
Nene Hatun, Kara Fatma, kadınıyla, kızıyla,
Atılmıştı tüm ulus, bir yıldırım hızıyla.
Tekbirler alınırdı her adım, her nefeste
Her cephede alındı, onca zafer üst üste.
Duramadı tüm dünya bu yek çığın önünde,
Boğulmuştu düşmanlar, kurtuluşun selinde.
Bil ki, ecdat kanıyla yoğrulmuş bu topraklar;
Yiğitlik anıtıdır, şehidime türbedar.'
Artık denizlerimde çalkansın özgür sular,
Titretsin göklerimi çelik kanat kartallar.
İstiklâlin destanı her yörede söylensin,
Davul zurnalar çalsın, bütün ülke eğlensin.
Dost Kalemlerden:
Bir millet yek vücut
Büyük bir destan yazdı.
Nene Hatunları,Kara Fatmaları
Lakin unutturdular
Örtülü analarımız,bacılarımız
Cepheye ekmek taşıdı
Mermi taşıdı
Şimdi kapalı bacılarımız
Okumasın diye kovuluyorlar
Yer,yer zorbalarca dövülüyorlar
Ne acı değil mi.?
Kanımız,canımız,
Şehitlerimiz bizlerden
Davacı olmayacaklar mı?
Elbet olacak.
Ne cevap vereceğiz
Hak için hakka tapanlar
Bunun için kapananlar
İnancı için sorgulanıyorlar
Emperyalistlerin esiri
Olmamak için
Hakka kul
Kula kul olmamak için
Nine hatun oluyorlar
İzzetiyle yaşıyorlar.....Osman Karahasanoğlu
Çanakkale'nin Mahşeri Zaferi
Kükrüyordu kanlı sırttan mavi gözlü dev
’’Ya istiklal Ya Ölüm! ’’
mavi gözlerinin buğusunda yaralı semalar biçkin
ölüm kusuyor mavzerler kan fışkırıyor Gelibolu santim santim
yazmıyor kalem tutmuyor bilek
üçyüzbin şehidi anlatmaya yetmiyor yürek
bıyığı henüz terlememiş on üç on dört bilemedin on beş
ayağı papuçsuz sırtı açık karnı aç
lakin gözlerinden ateş yağan onbeşliler
o kefen tanımayan körpelerin iradeleri
ey küstahlığına doymayan kan emici itler
geçemezseniz, tek vücut tek yürek etten makberi
ey emperyalizm uğrunda Çanakkale’de gafil avlanmış kafirler
ateş olup yağsan kefen mi biçerim Çanakkale’ye sandın
onlar ki ancak Bedrin Aslanları kadar şanlı Mehmet'ler
bin kere ölse bin kere kalkıp koşarlar kutlu cenge bilmez misin
sönmez nuru ışığı ebediyyen Allah Allah diyenin
Alparslan’ı Kılıçarslan’ı Selaaddin’i Yavuz’u Fatih’i unuttun belli
o halde alsana hatıra kalsın Türk'ün yüceliğinden
kefen biçemediğin kuzuların
mahşeri sancak destanı Çanakkale'den... Filiz Kalkışım Çolak
Kayıt Tarihi : 11.4.2008 01:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Öğretmenliğimin ilk yıllarında olanakları kıt köy okullarında görev yaparken belirli gün ve haftalar ve ulusal bayramlarla ilgili kaynakçalar bulmakta zorluk yaşardım. Bu şiiri o zamanlar öğrencilerime her bayramda okunan bir kaç şiir dışında yeni bir şiir oluşturma amacıyla kaleme almıştım. Halka bayram gibi bayram izlettirme, öğrencilere kutladığı bayramı unutmama, yaptığından haz alma çabasıyla saz, kaval hatta zurna çalmayı da o zamanlar kendi kendime öğrenmiştim.Belirli günlere şiir şarkı bulmak, resim yapmak, çocuk öykü ve masalları uydurmak hiç sorun olmazdı.Bazen, elimde olanlar ve kaybettiklerimle sayısı bine varan şiir ve diğer yapıtlarımın ana kaynağı bu zorunlulutur diye düşüdüğüm olmuyor değil. Sevgi, selam ve sqaygılar Sevgi içtenlikle var oldukça.
Çanakkale'nin Mahşeri Zaferi
Kükrüyordu kanlı sırttan mavi gözlü dev
’’Ya istiklal Ya Ölüm! ’’
mavi gözlerinin buğusunda yaralı semalar biçkin
ölüm kusuyor mavzerler kan fışkırıyor Gelibolu santim santim
yazmıyor kalem tutmuyor bilek
üçyüzbin şehidi anlatmaya yetmiyor yürek
bıyığı henüz terlememiş on üç on dört bilemedin on beş
ayağı papuçsuz sırtı açık karnı aç
lakin gözlerinden ateş yağan onbeşliler
o kefen tanımayan körpelerin iradeleri
ey küstahlığına doymayan kan emici itler
geçemezseniz, tek vücut tek yürek etten makberi
ey emperyalizm uğrunda Çanakkale’de gafil avlanmış kafirler
ateş olup yağsan kefen mi biçerim Çanakkale’ye sandın
onlar ki ancak Bedrin Aslanları kadar şanlı Mehmet'ler
bin kere ölse bin kere kalkıp koşarlar kutlu cenge bilmez misin
sönmez nuru ışığı ebediyyen Allah Allah diyenin
Alparslan’ı Kılıçarslan’ı Selaaddin’i Yavuz’u Fatih’i unuttun belli
o halde alsana hatıra kalsın Türk'ün yüceliğinden
kefen biçemediğin kuzuların
mahşeri sancak destanı Çanakkale'den...
Filiz Kalkışım Çolak
YÜREĞİNİZE KALEMİNİZE SAĞLIK
Çıkamamışken canımız, kesilmez Hakk'tan umut.
Ağlıyordu bütün yurt! Ağlıyordu al bayrak!
Genç-ihtiyar, kadın-kız solmuştu yaprak yaprak.
Öksüz, sefil kalmıştı ocağında yavrular,
Sırtımızdan vurmuştu bizi, kahbe düşmanlar.
Kızgın bir arslan gibi kükredi her bir nefer;
Namlular temizlendi, parlatıldı süngüler.
'Vurun bre! ' der çavuş, 'ecdadım zafer bekler!
Vatan elden gitmeden gövdeni eyle siper.
Bağımsızlık yürekte kızgın sel gibi çağlar,
Allah! ....Allah! ....Sesiyle, inler vadiler, dağlar.
Nene Hatun, Kara Fatma, kadınıyla, kızıyla,
Atılmıştı tüm ulus, bir yıldırım hızıya.
Duramadı tüm dünya bu yek çığın önünde,
Boğulmuştu düşmanlar, kurtuluşun selinde.
Tekbirler alınırdı her adım, her nefeste
Her cephede alındı, onca zafer üst üste.
Bil ki, ecdat kanıyla yoğrulmuş bu topraklar;
Yiğitlik anıtıdır, şehidime türbedâr.'
Artık denizlerimde çalkansın özgür sular,
Titretsin göklerimi çelik kanat kartallar.
İstiklâlin destanı her yörede söylensin,
Davul zurnalar çalsın, bütün ülke eğlensin.
Aziz Kardeşim!
muhteşem bir şekilde deruni olarak kaleme alınmış
tarihi destanlarla dolu bir milletin evladı olmak şerftir şandır.
yüreğini yürekten kutlarım saygı ve muhabbetlerimle
tam puan
TÜM YORUMLAR (7)