Bağımlıyım Sana Şiiri - Solmaz Akça

Alışkanlıklarım var...
Vazgeçemediklerim...
Müptelası olduğum dizilerim, şarkı sözlerim.
Güneşli günlerim var,
fırtınalı sabahlarım, aşka aşina akşamlarım,
yağmurlu gecelerim.
Bağımlılığım var... O da SENSİN.

En kötüsü sana bağımlı olmam.
Dört senedir içimde sakladığım bir gizli yarasın,
kangren olsada kesemeyeceğim tek yaramsın...

Tabakta beyaz bir tozsun.
Zehirsin...
Burun deliğimden içeri tek seferde çekiyorum seni.
Beynime giriyorsun...
Beynimdeki milyonlarca hücreyi yok ediyorsun.
Sonra bırakıyorum kendimi senin zehrine,
sözlerine...
'Yaşamak istiyorum' diyorsun 'seni doya doya'...
Zehrinden etkilenmiş beynim duygularını açığa vuruyor,
sarılıyorum sana ve başlıyorum ağlamaya.
Haykırıyorum ilk defa yaşattıklarını bana.
Haklı buluyorsun beni.
Yaşattıklarını, haketmediğimi sen de biliyorsun belki.
Ve ilk defa dudaklarının arasından çıkıyor o cümle
'Seni Seviyorum' diyorsun.
Ben yine çekiyorum seni burun deliğimden içeri.
Sen yine milyonlarca hücremi yok ediyorsun.
Öyle bir zehir ki bu cümle, arada kalıyorum.
İnanmalı mıyım? İnanmamalı mı?

Ertesi gün oluyor, aklım başıma geliyor.
Tabakta toz bitmiş, sözler uçup gitmiş.
'Seni Seviyorum' kulaklarımda oluşan bir uğultu sanki...
Masal bitiyor, kabusa adım atıyorum.
Şekli değişiyor 'Seni Seviyorum' cümlesinin.
Sivri uçlu bir mızrak oluyor ve deliyor kalbimi.
Ölüyorum sevgili.
Gecesinde tükettiğim,
sabahında yanımda bulamadığım sen yüzünden ölüyorum...