Önce aşkı tanıdı yürek, bağlandı!
Sonra sevişmeyi öğrendi utandı, ıslak bir öpücük nedir bildi, kızardı… Sonra hasretliği öğrendi, yandı! Giderek alıştı; ama parçalandı… Yine de dayandı, çünkü aşk bağımlılık yaptı...
Her şey gibi… Sigara gibi mesela, teker teker, ne olacağını, kendine nasıl da bağlayacağını bilmeden, dost mu, düşman mı bilmeden başlandı. Öyle bir alışıldı ki sonra, nefes nefes boğarak, keyif sanarken içine dolarak, bazen kahve tadında bazen acı tütün…
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta