Önce aşkı tanıdı yürek, bağlandı!
Sonra sevişmeyi öğrendi utandı, ıslak bir öpücük nedir bildi, kızardı… Sonra hasretliği öğrendi, yandı! Giderek alıştı; ama parçalandı… Yine de dayandı, çünkü aşk bağımlılık yaptı...
Her şey gibi… Sigara gibi mesela, teker teker, ne olacağını, kendine nasıl da bağlayacağını bilmeden, dost mu, düşman mı bilmeden başlandı. Öyle bir alışıldı ki sonra, nefes nefes boğarak, keyif sanarken içine dolarak, bazen kahve tadında bazen acı tütün…
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta