Bağımlının Dramı Şiiri - Kasım Kaplan

Düşündü o ilk günü, bir nefesti sadece
Çekip te üflemişti, başlamıştı öylece.
Belki boşluk içinde, tükenmiş umutlarda.
Sahte bir yolculukla, gezmişti bulutlarda

Esrar yetmez olunca, atlamış eroine,
Kolları delik,deşik, delinmiş iğne iğne.
Ve hüzün yüklü günler, üşüşerek başına,
Taşınmaz yük yüklemiş, aldırmadan yaşına.

Unutmuş düşünmeyi, beyin başka işlerde.
Sevmeyi, sevilmeyi, ara artık düşlerde.
Kabuslu tüm geceler, yastıkta otururken.
Yığılıır bilmeceler, kuş uykusu uyurken.

Umut dersen kalmamış, yanmış o sigarayla,
Huzur dersen kaybolmuş, bulunmuyor parayla.
Ve karanlık yarında, seni bekleyen gerçek,
Çıkmayan bir sokakta,öylesine bitecek.
...
Gazeteler tek sütun haberi verecekler
Sadece birkaç kişi, çok yazık! diyecekler.
Kasım KAPLAN