ne vakit başımı öne eğip yemyeşil vadiden aşağı yürürken o bir kaç dakika da olsa her şeyi unutuyorum ölüm hariç...
ölüm hariç...
ölüm sen oluyorsun
hücrelerimi emiyorsun
bense izin veriyorum
aşkla bağlıyım sana
yaşamanı istiyorum
öyle
zevk meselesi...
çıldırdığımı düşüne bilirsin
ye beni beni yemen hoşuma gidiyor
beni eksiltmen beni usul usul
soya soya yok etmenden
memnunum hem de nasıl mutluyum anlatamam
tapıyorum sana
Necmi Dayan
Kayıt Tarihi : 21.9.2024 17:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!