Fırtına gibi esip
Kabarttığın dalgayı
Yüzüme vurma
Şişinerek,
Poz keserek
Karanlıktan nema ummak marifet değil.
Değil mi ki
Gecede sokakları
Hırtlar kuşatır.
Aslında sen
Özeğini tüketmiş
Bir kekre kabuğusun.
Kabarttığın dalganın
Zerresini yüzüme çarpma
Esmesin beynimde esrik fırtına.
Aşkı senden zıkkımlanan
En geç son nefesinde
Öğrenir zehrin tadını.
Zehrin
Kuşları kanat çırpmaya kışkırtan
Gök boşluğu kadar
büyülü ve hafif.
Dayanamam atlarım.
Yunus DarboğazKayıt Tarihi : 3.9.2005 17:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!