Bağımın Bağbanı Şiiri - Muammer Gökçay

Bozuldu bağım hasret hazanlarının rüzgârında
Bir bağban isterim ki yetiştirsin sevdayı gönül dalında
Dikenime dokunmasın belki sararlar yarama
Toprak kurak kaldı yıllardır,
Yağmadı gözyaşları sızlayan bağrıma
Yamaçlarımda yetişmedi aylardır sevdanın çiçeği
Hep hicran gülleri yetişti; nebatatın en delisi
Dört mevsim kış geçti gelmedi baharın müjdecisi
Ümit tomurcukları vakitsiz açtı,
Hissedemedim umudun esintisini
İki dane tohum bir başak verdi, kalmadı bağımın bereketi
Eğer mahir bil el değmezse, heyelana kapılacak düşlerimin
bahçesi
Dileğim usta bir bağbandı
Gayrısı hakkın kararıydı
Demedim her zaman bahar olsun yaz gelsin
İsteğimdi; bozulan bağıma şefkat eli değsin
Değsin de dikenler acıtmasın sırtımı
Kargalar yemesin amel hasadımı
Gel ey! İki cihan bağının bağbanı
Sen sürmez isen toprağımı
Kurtlar kurutacak ruhumun yaşlı çınarın