Gözleri,gözüme değdiği anda,
Lâl olur dillerim,gönül perişan..
Feryadımı duymaz oldu cananım.
Yayım,okum hazır menzil perişan..
Bastığım yer meçhul aklım firarda.
Yanarım mum gibi,ince bir harda,
Sesime ses vermez,uzak diyarda,
Közüm,korum hazır,sevdam perişan..
Gezinir dururum,Yunus misali.
Gözümden gitmiyor,o gül cemâli.
Teni hiç tenime değmedi zinhar,
Ona gel diyecek,beden perişan..
Susadım,yeterdi bir damla bana.
Kıymet biçti hınzır,sevdiğim cana.
Yenik düştü gönül,hasret narına,
Yangınlara düşen,sevdam perişan..
Türküler dinletir onun sesini,
Hasreti,sevdayı çalan sazıyla.
Buz keser her yanım,yoksa yanımda,
Mısra yarım kaldı,şiir perişan..
Yâr derim yine de en son nefeste.
Men etsem de gönlün kulağı seste.
Hıçkıra,hıçkıra narımı atıp,
Ağlasam dediğim,omuz perişan..
Kayıt Tarihi : 23.4.2007 10:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Birol Hepgüler.
TÜM YORUMLAR (1)