Bağdatlı Şiiri - İlyas Demirtaş

Mevsim sonbahar, aylardan eylül
Hava bulutlanıyor garip bir hüzünle
Rüzgar kovalıyor sararmış yaprakları
Baş başa kaldım yine hayalimdeki yüzünle

Erken mi döküldü ne bu güz yapraklar..
Ağır ağır ilerliyor yağmur bulutları
Aşağıda suya Muhtaç yorgun topraklar
Ağır ağır ilerler yağmur bulutları..

Rengin bir bulut kadar beyaz... Bağdatlı
Bu güz ayrı bir serin, gel artık Yanıma
Dilin zehirlidir amma bir o kadarda tatlı
Üşüyorum, sensizlik dokunuyor kanıma

Viran Bağları dolanır, bir sansar gibi rüzgarlar
Sımsıkı bürür yeri bir yorgan gibi yapraklar
Yangın yeri gibi gönlüm, ılır ateşiyle rüzgarlar
Usul usul düşer yere yorgun sarı yapraklar

En korkunç sesleriyle uğulduyor bulutlar
Şimşekler alevden kırbaç şaklıyor ufuklarda
Neredesin sen Bağdatlı,bu hüzünlü baharda?
Gözlerim uzandı kaldı titrek bir çizgi gibi ufuklarda.