Bilmedigim yolda doğrudan yürüyorum
Talihim gülmeyecek bunuda biliyorum
Gene de kör talihimi arada deniyorum
Kader gülecek diye umutla yaşıyorum
Bir umudun peşinden bağdataca yürüdüm
Kader değişir diye boşa pabuç süsrüdüm
Bu Bağdat benim de en son olan umudum
Kaderim gülmüyor nedense buna şaşıyorum
Bağdatın her yerini adım adım gezmişim
kısmet kesilmiş Bağdat dan da bezmişim
Derdin deryasında dalgıç olup yüzmüşüm
Kısmetsiz ölmem gerek nedense yaşıyorum
14 / 3 / 1982 Bağdat
Osman GaripKayıt Tarihi : 27.11.2013 22:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!