Bağdat yanıyor Şiiri - Mahmudiye Düzkaya

Bağdat yanıyor annem,
Bağdat yanıyor,
Çiçekleri solmuş anneler ağlıyor,
Her gün matem her gün yas,
Toprağı kan ile yıkanıyor,
Bağdat yanıyor annem,
Bağdat yanıyor,
Beşikte beben ağıtları ninni sanıyor.

Gençlerin solmuş ümidi,
Silahlar soldurmuş gülleri,
Kan gülleri süslemiş gelinleri,
Kefene bürünmüş tomurcuk gülleri,
Bağdat yanıyor annem,
Bağdat yanıyor,
Toprağı kan ile yıkanıyor.

Bağdat yanıyor annem,
Bağdat yanıyor,
Silahlar her gün ölüm kusuyor,
Beşikte beben ağıtları ninni sanıyor,
Her gün matem her gün yas,
Toprağı kan ile yıkanıyor,
Özgürlüğün gün gün elden gidiyor.

Neden bu feryatlara duyarsız insanlık,
Bebeğe kıyanda kalırımı insanlık,
Kalleşçe vuruyor cani insanlık,
Bağdat yanıyor annem,
Bağdat yanıyor,
Beşikte beben ağıtları ninni sanıyor,
Özgürlüğün gün gün elden gidiyor…

MAHMUDİYE DÜZKAYA.