Aksütünü emiyorken sütün soğudu
Kızıl renge boyandı niyeki anne
Ilık nefesini hissetmiyorum
Ses versene seni duyamıyorum anne.
Bu silah sesleride ne
Akşam neden puslandı böyle
Üşüyorum bana sarıl
Sıcacık ellerin nerede anne.
Gökyüzündeki bu gürültülerde neden
Kuşlarda konmadı penceremize bu akşam
Susma ne olur ses ver
Benide koynuna alıver anne.
Heryer Kerbelamı
Bu zaman ne zaman anne
Yaşamak ne demek ölümde neki
Kucağın soğudu üşüyorum ben anne.
Aksütünü emiyorken sütün soğudu
Kızıl renge boyandı niyeki anne
Ilık nefesini hissetmiyorum
Ses versene seni duyamıyorum anne.
Kayıt Tarihi : 17.11.2005 17:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir Irak işgali sırasında Bağdatın arka sokaklarında bir gecekondu evinde oturmakta olan anne ve onu emzirmekte olan cocuğunun duygularıdır. Anne akşamın karanlığında sırtını evinin duvarına dayamış çocuğunu emzirmektedir.Bu sırada duvarı delen bir kurşun annenin sırtına saplanmıştır, ve çocuk hala annesini emmektedir.Can veren annenin vücudu gibi sütüde soğumaktadır.Ve kanayan yarasından kan sızmakta,artık sıcak nefesi ve seside çıkmamaktadır... Yolda aracımla giderken dinlediğim bir radyo haberi sonrası duygularımla yazmış olduğum bir şiirimdir.
başarılar
Bu tarzın muhteva olarak en güzel şiirlerinden biri desem,
mübalağa etmiş olmam herhalde...
tebrik ve selamlar...
TÜM YORUMLAR (3)