Bağdat'lı Bir Çocuk Oldum Şiiri - Yorumlar

Savaşsız,sömürüsüz,sınırsız,sınıfsız bir dünya hayal ettim,o zaman Bağdattaki,Filistindeki,Irak taki çocukların ağlamadığını gördüm
ve Emperyalist devletlerin kan emici liderlerine olan KİN'im daha da arttı ve O liderlere peşkeş çeken küçük devletlerin yalaka liderleri benim gibi hayalperestelere DİNsiz bunlar deyip zindanlarda çürüttükleri aklıma geldi asıl olan DİNsiz onlar ki taptıkları gerçek tanrı PARA...KUTLARIM dostum güzel şiirdi.

Bir çocuğun, bir yangın yerine ve zamanına olan tanıklığından çıkmış gibi bu dizeler...
Saf hali ile anlatılamayacak acıyı, kolay değildir bir çocuk saflığı ve hüznüyle yoğurmak.

Sevgiyle ve muhabbetle...

Sevgili Salim bey. Katliam şiirime yanıt olarak gönderdiğiniz bu şiiri ben yanıt olarak değil, yüreklerimizin insanlık için aynı duyguları beslediğinin kanıtı olarak algılıyorum. Şiiriniz için kutluyorum sizi.

Güzel bir anlatım olmuş.Gerçekler her zaman can acıtır.Ne yazık ki bu can acılarını dindirmek için yeterli bir çaba harcanmıyor.Eskiden yapılan savaşları anlayabilirim.Onlar gerekliydi,varolmak adına,vatan bütünlüğü adına.Ya şimdiki savaşlar neden?Neden hala birilerinin gözü başka devletlerin topraklarına çevrilmiş.?Neden milletler kardeşçe yaşayamıyor?Bu yaşatılanlar,yaşananlar kötünün de ötesinde.Sömürgeci devletlerden nefret ediyorum.

Hiroşimada 70 000 insan öldü. Çanakkalede 250,000+250,000: 500,000 öldü. Ermeniler 1900,000 sivil, silahsız, masum ve savunmasız MÜSLÜMANI katletti.Ama birileri hep hiroşimaya ağladı. Kırım'dan tek bir yerli halk kalmayıncaya kadar 1800,000 kişi hepsi ama hepsi moskof ayısı tarafından KIRIMDAN sürüldüler. ama birileri sadece hiroşimaya ağıtlar yaktı. Çeçenler sürüldüler. Tatarlar sürüldüler. Ama birileri hep hiroşimaya ağıtlar yaktı. Türkmenler sürüldüler.Azeriler sürüldüler. Ama birileri sadece hiroşimaya ağladılar. Hasta olan Müslümanları cani rus, tirenden atırvedi. hasta olanları cani rus, don ve volga nehrine atıverdi. ölenleri değil HASTA OLANLARI. sonra ölmeyenler Sibirya'da aldı soluğu. ve tirende ölmediklerine bin kere pişman oldular. ölenleri don ve volgaya atılanları kıskandılar.
kimse bunlara ağıt yakmadı. 1914 yılı idi Türk ulusu var olduğundan beri ilk defa en zayıf halinde idi. Yaralı aslana çakal Rus,hiç sebepsiz saldırıverdi. Palandökene kadar geldi işgal etti. Ermenilerle ortak kıyıma girişti. kıyımlara girişti. Kimse bunlara ağıt yakmadı.
-:: -:: -
Salim Kanat bu kanunu bozdu. bir müslüman çouğuna ağladı. bu şiir bu kadarla kalmaz. salim kanat bu şiire tekrar el at. en az beş kıta daha yazaman lazım.
AYRICA daha pek çok salim kanatlara ihtiyacımız var. Haydi şairler. kalem başına. Sen de ey selahattin Aydemir, sen de.

Elbet gün doğacaktır, Ümmet-i Muhammed'e(s.a.v)
Hiç olmazsa kalbinizle ve dilinizle çaldığınıız o günün kapısı açılır bize ve tüm insanlığa...
Yüreğinizin güzelliğine hayranlığım ve şiirin şairine saygılarımla.....

Allah bir daha o acıları yaşatmasın. Göz pınarları kurudu ama zalimin döktüğü kan bitmez ki kurusun.

Çok hüzünlü be ağabey..çok güzel bir şiir.!!
Ortadoğunun orta yerinde kocaman bir yaradır Bağdatlı çocuk.Şair duyarlılığı falan falan filan hepsi hikaye,insan bakışıdır bu,Bağdat'ta ağlayan bir çocuğun gözleri yeter her şeyi unutmaya ve yeniden hatırlamaya en güzel şekliyle.

Selam ve dua ile.

Salim Hocam şiirinizi beğendim, savaş ve zulmet yanlısı zalimlere Bağdatlı bir çocuğun dilinden çok güzel mesajlar iletmişsiniz.Başarılarınızın devamını diliyorum...

hocam çok harika mısralar................çok mükemmel olmuş şiiriniz...............beğenilmeyecek gibi değil